Statek szkolno-badawczy m/v Nawigator XXI

Statek szkolno-badawczy Akademii Morskiej w Szczecinie zwodowany został 24 maja 1997 roku w Gdańskiej Stoczni Remontowej. W uroczystej ceremonii chrztu wzięła udział Jolanta Kwaśniewska, żona ówczesnego Prezydenta RP.

Podniesienie bandery nastąpiło 30 stycznia 1998 roku – wtedy to statek zaczął być używany przez Wyższą Szkołę Morską i stał się bazą szkoleniową dla studentów, ale także bazą dla rozmaitych badań mających związek z szeroko rozumianym środowiskiem morskim.

Dane techniczne statku m/v Nawigator XXI

Budowę oraz parametry techniczne Nawigatora są dopasowane do potrzeb szkoleniowo-badawczych Akademii Morskiej w Szczecinie i innych instytucji naukowych i placówek szkolnictwa wyższego.

Długość całkowita – ok. 60,21 m; długość miedzy pionami – 54,13 m; wysokość do pokładu głównego – 4,20 m, szerokość na wręgach – 10,50 m; zanurzenie – 3,15 m. Pojemność rejestrowa: Pojemność GT = 1208 RT, pojemność NT = 362 RT.

Klasa statku. Został on zaprojektowany i skonstruowany zgodnie z przepisami Polskiego Rejestru Statków dla klasy KM I L3 sp. Spełnia wymagania niezatapialności dla specjalistycznych statków ze specjalistycznym personelem (do 50 osób), zgodnie z przepisami PRS cz. IV, pkt 5.5.

Statek ma zapas paliwa dla zasięgu pływania 4000 mil morskich przy szybkości ok. 12.7 węzła, a także zapasy wody i żywności na ok. 20 dób.

Wyposażenie statku

Nawigator XXI wyposażono w nowoczesny system zarządzania danymi TRAC-C marki Kelvin Hughes, a także aparaturę do prowadzenia badań hydrograficznych. Analizy materiału badawczego są możliwe na lądzie – przeznaczone są do tego aż cztery laboratoria. Urządzenia nawigacyjne zintegrowane są zaś w systemie NINAS 9000 – także produkcji Kelvin Hughes. System ten można dopasować do swoich potrzeb.

Przeznaczenie statku szkolno-badawczego

Przede wszystkim statek, zgodnie z przepisami PRS, przystosowano do 1. rejonu żeglugi, czyli do żeglowania po Morzu Północnym oraz morzach otwartych w odległości 200 mil morskich od miejsca schronienia i żeglugi po Morzu Bałtyckim oraz innych morzach zamkniętych. Jego przeznaczenie to:

– pobieranie próbek wody w wybranych rejonach morskich, na różnych głębokościach;
– monitorowanie stanu wód Bałtyku, ew. wskazanych akwenów morskich;
– pobieranie próbek gruntu (np. z dna morskiego), badanie próbek w laboratoriach, przekazywanie wyników;
– warsztaty i szkolenia studentów m.in. z nawigacji, obsługi urządzeń pokładowych; pomoc w badaniach prowadzonych przez środowisko morskie.
– współuczestnictwo w różnych pracach badawczych.